Dziecko i rozwód

Rozwód to traumatyczne przeżycie zarówno dla małżonków jak i dziecka. Kilkadziesiąt lat temu szczególnie podkreślano destrukcyjny wpływ rozwodu na dzieci. Zapewne dużo w tym racji, jednak nie jest to cała prawda. Po rozwodzie możliwe są prawidłowe relacje zarówno na linii dziecko rodzic, jaki i na linii rodzic rodzic Wszystko zależy jednak od dobrej woli stron oraz umiejętności porozumienia się i wypracowania kompromisów.

Dziecko widząc pogłębiający się konflikt w rodzinie z pewnością wyczuwa, że coś jest nie tak. Mimo wszystko decyzję o rozwodzie należy dziecku -najlepiej razem z partnerem - oznajmić i wytłumaczyć, na czym będzie polegała zmiana w waszym życiu. To w pewien sposób ograniczy strach przed nieznanym. Koniecznie należy wtedy zaznaczyć, że to nie dziecko jest winne rozpadowi rodziny. Dzieci bardzo często nie rozumiejąc relacji zachodzących w świecie dorosłych tłumaczą sobie pewne sprawy w dziecięcy, im tylko właściwy sposób, np. „tata odchodzi, bo byłem niegrzeczny”.

Jeśli chodzi o psychikę dziecka i jego odporność na silny stres - jakim zapewne w większości przypadku jest rozwód - to dużo zależy od tego, jakie relacje panowały w rodzinie, oraz od tego, jaki sposób wychowania był preferowany przez rodziców. O wiele łatwiej poradzi sobie z problemem dziecko, które ma wysokie poczucie własnej wartości, umie wyrażać swoje uczucia a jego relacje z rodzicami były/są serdeczne, szczere i otwarte.

Mimo wielkiej miłości do dziecka, często bywa tak, że zaślepieni własnymi pretensjami rodzice zapominają w całym konflikcie o dobru dziecka, o tym, że to oni a nie dziecko bierze rozwód ze współmałżonkiem. Niestety takie konflikty są na porządku dziennym, a utarczki o prawo opieki nad dzieckiem są w większości przypadków nieuniknione. Dla dziecka najlepiej byłoby, gdyby jego rodzice byli w stanie na spokojnie i sprawiedliwie ustalić takie sprawy, pamiętając, że dziecko potrzebuje obojga rodziców.

Jednak najgorszym, co można zafundować dziecku, które stoi w obliczu rozwodu swoich rodziców, jest włączenie lub próby włączenia potomka w konflikt z małżonkiem. Dziecko kocha oboje rodziców, a wszelkie próby przeciągnięcia go na swoja stronę szkodzą przede wszystkim dziecku. Nie stawiaj malucha przed próba lojalności, bo to tylko dodatkowo niszczy jego psychikę i to w momencie, który i tak nie jest łatwy.

Czas rozstania jest trudny dla wszystkich członków rodziny. Dziecko też ma prawo zachowywać się inaczej, być bardziej rozdrażnione. Szczególnie w takich momentach należy pamiętać aby jednak nie wyładowywać wszystkich frustracji zawiązanych z rozwodem na dziecku. Ono nie jest niczemu winne. Wręcz przeciwnie, potrzebuje teraz więcej uwagi i cierpliwości.

Rozwód nie zawsze jest złem. Czasami, jeśli w grę wchodzi przemoc rodzinna, alkoholizm lub innego rodzaju krzywdzące zachowania, nie należy dowlekać decyzji o tym kroku. Również ze względu na dobro dziecka. W końcu lepiej jest pozwolić mu żyć w niepełnej ale szczęśliwej rodzinie, niż całe życie dziecka opierać o fałszywe mrzonki, albo – co gorsza - narażać je na doświadczanie przemocy ze strony bliskiej osoby.